Lepiej zapobiegać niż leczyć, zwłaszcza jeśli chodzi o nasze życie. Dlatego, znając leczniczą moc różnych produktów spożywczych, nauka o żywieniu każdego dnia udoskonala swoje badania i badania, aby móc przewidzieć wszelkie obraźliwe i szkodliwe dla zdrowia działania. Jest to przesłanka nutrigenomiki, która poprzez opracowanie zdrowej i spersonalizowanej diety - podobnie jak koncepcje żywienia funkcjonalnego - wskazuje i oferuje środki do naprawy ewentualnych przyszłych problemów.
Z naukowego punktu widzenia termin nutrigenomika, czyli genomika żywieniowa, charakteryzuje badanie wpływu składników odżywczych na ekspresję genów, co pozwala lepiej zrozumieć mechanizm działania substancji biologicznie czynnych zawartych w żywności oraz ich dobroczynnego wpływu. Od 2001 roku, kiedy rozpoczęto badania nad sekwencjonowaniem ludzkiego DNA, stopniowo ujawniano zależność między odżywianiem a genomem, pomagając lepiej zrozumieć, jak każdy organizm reaguje na daną dietę.
Wyobraź sobie następujący scenariusz: przychodzisz do gabinetu dietetyka i mając w ręku mapowanie genetyczne, dochodzi do wniosku, że w ciągu 20 lat możesz mieć cukrzycę. Aby zminimalizować tę możliwość, specjalista przygotuje specjalne menu, wycinając określone potrawy i dodając inne. Według Isabelli Vorccaro, dietetyczki funkcjonalnej i trenerki zdrowia, z kliniki Andrea Santa Rosa Garcia, jakość jedzenia może włączyć lub wyłączyć niektóre geny i zagrozić metabolizmowi, ponieważ zmiana stylu życia może odwrócić niektóre zmiany.
„Główną zaletą spersonalizowanych menu zgodnie z mapowaniem genetycznym jest to, że możemy dostrzec specyficzne potrzeby każdego DNA i być znacznie bardziej asertywni w postępowaniu żywieniowym, sprawdzając ewentualne niedobory, niedobory lub trendy dotyczące chorób” - wyjaśnia.
Co współpracuje ze zdrowiem żywieniowym?
Po zakończeniu projektu genomu w 2003 r. Stwierdzono, że cały materiał genetyczny jest w 99,9% identyczny, a tylko 0,1% różni się. A ten niewielki procent odpowiada za różnorodność koloru naszych oczu, skóry, włosów a nawet za odmienne zapotrzebowanie na składniki odżywcze i mniejsze lub większe ryzyko zachorowania na choroby przewlekłe. W tej 0,1% różnicy występują również różnice metaboliczne i zróżnicowane reakcje na różne diety i odrzucanie pokarmu.
„Odżywianie nie jest nauką ścisłą, musimy przede wszystkim mieć zdrowy rozsądek i uznać, że nie ma dobrej, złej lub cudownej żywności. jedz bez poczucia winy. Zachowanie jest równie ważne jak składnik odżywczy ”, podsumowuje Isabella, dodając, że równowaga i troska o zdrowie psychiczne - na przykład mięso kurczaka - i zdrowie jelit są kluczem do posiadania dobrych genów i zdrowia.
* Doktor Isabella Vorccaro publikuje i rozpowszechnia więcej informacji na swoim Instagramie: @isabellavorccaro_Healthcoach.
Soja: dobre dla serca?
Inne niedawne badania i badania na ten temat na całym świecie mówią, że spożycie soi, której najliczniejszymi składnikami aktywnymi są genisteina i daidzeina, zmniejszyło ekspresję genów związanych z powstawaniem miażdżycy, zmniejszając tym samym ryzyko rozwoju choroba sercowo-naczyniowa.
