Aby przestrzegać przykazań zdrowej diety, należy znać pokarmy spożywane podczas posiłków, a zwłaszcza wiedzieć, jakie są właściwości odżywcze tych produktów. Mając to na uwadze, w 2003 r. Narodowa Agencja Nadzoru Zdrowia (Anvisa) wprowadziła obowiązek umieszczania etykiet żywieniowych na opakowaniach produktów. Ta etykieta musi zawierać wartość energetyczną oraz ilość węglowodanów, białek, tłuszczów, błonnika i sodu obecnych w żywności. Informacja o obecności witamin jest opcjonalna.
Aby jednak te informacje były przydatne i przydatne w Twojej diecie, konieczne jest zrozumienie znaczenia każdego elementu określonego na etykiecie. Ważną wskazówką jest zapoznanie się z „Podręcznikiem wskazówek dla konsumentów - Edukacja na rzecz zdrowej konsumpcji” , opublikowanym przez Anvisa, który ma na celu stymulowanie zrozumienia informacji zawartych na etykietach żywności. Praktyka czytania etykiet przyczyni się do poprawy zdrowia i jakości życia Brazylijczyków. Oprócz pełnego podręcznika, Anvisa publikuje również kieszonkowy przewodnik , który podkreśla kilka ważniejszych informacji.
Zapoznaj się z obowiązkowymi informacjami na etykiecie wartości odżywczej opakowania żywności:
Wartość energetyczna: tak zwane kalorie. Jest to energia wytwarzana przez nasz organizm z węglowodanów, białek i tłuszczów ogółem. W oznaczaniu wartości odżywczej wartość energetyczna jest wyrażana w kilokaloriach (kcal) i kilodżulach (kJ).
Porcja (wg lub ml): Oznacza średnią zalecaną ilość do spożycia w celu zdrowej diety. Błędem jest myślenie, że odpowiada całej żywności. Zwykle jest obliczany na podstawie gramów. Przykład: opakowanie 100 g tartego sera może zawierać tabelę wartości odżywczych opartą na porcji 40 g. Aby poznać spożytą ilość, w tym przypadku konieczne byłoby pomnożenie wartości na etykiecie przez 4.
Węglowodany: to składniki pożywienia, których głównym zadaniem jest dostarczanie energii komórkom organizmu, głównie mózgowi. Występują w większych ilościach w makaronie, ryżu, cukrze, miodzie, pieczywie, mące, bulwach i ogólnie w słodyczach.
Białka:Są składnikami pożywienia niezbędnymi do budowy i utrzymania naszych narządów, tkanek i komórek. Białka odnajdujemy w mięsie, jajach, mleku i produktach mlecznych, a także w roślinach strączkowych (fasola, soja i groch).
Tłuszcze ogółem: „Dobre tłuszcze”, lipidy, są głównym źródłem energii w organizmie i pomagają we wchłanianiu witamin A, D, E i K. Tłuszcze ogółem to suma wszystkich rodzajów tłuszczów znajdujących się w jednym żywność, zarówno zwierzęca, jak i roślinna.
Tłuszcze nasycone: rodzaj tłuszczu obecnego w żywności pochodzenia zwierzęcego. Przykładami są mięso, bekon, skóra z kurczaka, sery, mleko pełne, masło, twaróg i jogurt. Spożycie tego typu tłuszczu powinno być umiarkowane, ponieważ spożywanie go w dużych ilościach może zwiększać ryzyko rozwoju chorób serca. Wysoki% HV oznacza, że żywność zawiera dużą ilość tłuszczów nasyconych w stosunku do dziennego zapotrzebowania na dietę 2000 Kcal.
Tłuszcze trans (lub kwasy tłuszczowe trans): rodzaj tłuszczu występującego w dużych ilościach w przetworzonej żywności, takiej jak margaryny, kremy warzywne, ciastka, lody, przekąski (gotowe przekąski), wypieki, smażone potrawy i pikantne przekąski zawierające tłuszcze uwodornione warzywa w ich przygotowaniu. Spożycie tego typu tłuszczów powinno być bardzo niskie, biorąc pod uwagę, że nasz organizm nie potrzebuje tego typu tłuszczów oraz ponieważ spożywany w dużych ilościach może zwiększać ryzyko rozwoju chorób serca. Nie powinieneś spożywać więcej niż 2 g tłuszczów trans dziennie.
Błonnik pokarmowy: jest obecny w kilku rodzajach pokarmów roślinnych, takich jak owoce, warzywa, fasola i cała żywność. Spożycie błonnika pomaga w funkcjonowaniu jelita. Staraj się spożywać żywność o wysokim DV% błonnika pokarmowego.
Sód : jest obecny w soli kuchennej i żywności przemysłowej (pakowane przekąski, gotowe sosy, kiełbaski, konserwy z solą mauretańską) i należy go spożywać z umiarem, ponieważ nadmierne spożycie może prowadzić do wzrostu ciśnienia krwi. Unikaj pokarmów o wysokiej zawartości sodu w VD.
